Eylül'e övgü

Yaz bitiyor... Her zamanki gibi uçarı, ele avuca sığmaz... Bir türlü tadına doyulamaz.. Ve kaçınılmaz son, bir gün çeker gider... Murathan Mungan'ın şiirindeki gibi:
"yazın bittiği her yerde söylenir
söylenmeyen şeyler kalır geriye" Gözlerim dolu , yazın arkasından bakarken, müşfik Eylül eli kolu paketlerle dolu, kapıda bekler... Bilir onu ayrı sevdiğimi... Eylül şehir demektir... İstanbul, Newyork, Paris demektir... Konser, sinema, sergi, Fenerbahçe zamanıdır...
Mehtap son turlarını atar... Beyoğlu meyhaneleri dolar taşar.. Ege emeklileri ağırlar... Çocuklar sınıfları doldurur... Eylül hayallere kapılma değil, satışları arttırma, hedefleri tutturma zamanıdır. Belalım palamut yine beni bulur... Televizyon dizileri evlerdeki yalnızları birleştirir... Tweetdaşlar kaynaşır... Eylül başlangıçların memleketi... Benim için ise yılbaşı... Zamanın en cilveli hali... Zaman deyince, şöyle oturun dinleyin Louise Aragon'un Büyük Sır şiirinden bir bölümü, sonra gidersiniz nasılsa... Sana büyük bir sır söyleyeceğim
Zaman sensin
Zaman kadındır ister ki hep okşansın
Diz çökülsün hep
Dökülmesi gereken bir giysi gibi ayaklarına.
Bir taranmış
Bir upuzun saç gibi zaman
Soluğun buğulandırıp sildiğin ayna gibi.
Zaman sensin, uyuyan sen
Şafakta ben uykusuz seni beklerken
.... Hadi, Eylül'ü bekletmeyin, koşun başlangıçlarınıza...