Hani hep çok yoğunum diyoruz ya:
İşte o koskoca bir yalan.
Sadece çok yoğun çalıştığımızı düşünüyoruz. Nedir derdin M niye söyleniyorsun derseniz hemen açıklayayım....
Bu hafta birkaç arkadaşımdan okkalı sitemler yedim.
"M nerelerdesin, M bizi hiç aramıyorsun, M ne zamandır hiç sinemaya gidemedik!!!" Ne yazık ki hepsine aynı cevabı verdim.
"Çok yoğunum şekerim, inan başımı kaldıramıyorum"
İşin doğrusu bu yarı doğru yarı yalan cümleyi kurarken ofiste dergi karıştırıyordum. Bunu patronumun okuma ihtimaline karşı moda ve trendlerin işimin bir parçası olduğunu söylemeliyim. Ama o sırada resmen kendime çizme bakıyordum :)
Kaç kez bir yakınınıza şu an çok yoğunum daha sonra konuşalım dediniz? Hatta konuşmayı bile boşverip "Bir mail atıver canım" diye geçiştirdiniz? Sanırım sayısını siz bile bilmiyorsunuz.
Bazen günlük hayatın koşuşturmasını bahane olarak kullanıyoruz.
Eee vakit yok ne yapalım diye mi sızlanıyorsunuz?
O zaman öğle yemeklerinizi simit ve ayran eşliğinde facebook karşısında geçirmeyi bırakın!
Geçenlerde ofisten bir arkadaşım öğle yemeklerinin onu rahatlattığını ve iş stresini azalttığını söyledi. Gerçekten de öğle yemeklerinin ne kadar keyifli olduğunu düşündüm. Yoğun "gerçekten:)" bir iş gününde sevdiğiniz insanlarla yiyeceğiniz öğle yemeği sizi günün stresinden uzaklaştırabilir. Sabahki toplantıda fikirlerini şiddetle reddettiğiniz iş arkadaşınızla öğle tatilinde canciğer kuzu sarması olabilirsiniz:) Aynı şekilde akşamları ailenizle aynı sofraya oturup gününüzü paylaşmak en baba terapiye on basar :)
Yemek yemek güzeldir....
Ama o masada sevdiğiniz insanlar varsa ne yediğiniz pekte önemli değildir. Zaten herkes birbirinin tabağına dadandığından yediğinizden bir şey anlamazsınız ama olsun :)
Bugün beş toplantı, iki sunum atlatmış olabilirsiniz. Yarın çok yoğun da olabilir. Hatta belki dünyayı kurtaracaksınızdır.
Boşverin!
Sevdiğiniz insanlarla yemeğe çıkın. Hatta benim için yanınızdakinin tabağından bir iki patates çalın :)
Afiyet Olsun
M*
İşte o koskoca bir yalan.
Sadece çok yoğun çalıştığımızı düşünüyoruz. Nedir derdin M niye söyleniyorsun derseniz hemen açıklayayım....
Bu hafta birkaç arkadaşımdan okkalı sitemler yedim.
"M nerelerdesin, M bizi hiç aramıyorsun, M ne zamandır hiç sinemaya gidemedik!!!" Ne yazık ki hepsine aynı cevabı verdim.
"Çok yoğunum şekerim, inan başımı kaldıramıyorum"
İşin doğrusu bu yarı doğru yarı yalan cümleyi kurarken ofiste dergi karıştırıyordum. Bunu patronumun okuma ihtimaline karşı moda ve trendlerin işimin bir parçası olduğunu söylemeliyim. Ama o sırada resmen kendime çizme bakıyordum :)
Kaç kez bir yakınınıza şu an çok yoğunum daha sonra konuşalım dediniz? Hatta konuşmayı bile boşverip "Bir mail atıver canım" diye geçiştirdiniz? Sanırım sayısını siz bile bilmiyorsunuz.
Bazen günlük hayatın koşuşturmasını bahane olarak kullanıyoruz.
Eee vakit yok ne yapalım diye mi sızlanıyorsunuz?
O zaman öğle yemeklerinizi simit ve ayran eşliğinde facebook karşısında geçirmeyi bırakın!
Geçenlerde ofisten bir arkadaşım öğle yemeklerinin onu rahatlattığını ve iş stresini azalttığını söyledi. Gerçekten de öğle yemeklerinin ne kadar keyifli olduğunu düşündüm. Yoğun "gerçekten:)" bir iş gününde sevdiğiniz insanlarla yiyeceğiniz öğle yemeği sizi günün stresinden uzaklaştırabilir. Sabahki toplantıda fikirlerini şiddetle reddettiğiniz iş arkadaşınızla öğle tatilinde canciğer kuzu sarması olabilirsiniz:) Aynı şekilde akşamları ailenizle aynı sofraya oturup gününüzü paylaşmak en baba terapiye on basar :)
Yemek yemek güzeldir....
Ama o masada sevdiğiniz insanlar varsa ne yediğiniz pekte önemli değildir. Zaten herkes birbirinin tabağına dadandığından yediğinizden bir şey anlamazsınız ama olsun :)
Bugün beş toplantı, iki sunum atlatmış olabilirsiniz. Yarın çok yoğun da olabilir. Hatta belki dünyayı kurtaracaksınızdır.
Boşverin!
Sevdiğiniz insanlarla yemeğe çıkın. Hatta benim için yanınızdakinin tabağından bir iki patates çalın :)
Afiyet Olsun
M*
